Kielichowiec chiński (Sinocalycanthus chinensis)
Kielichowiec chiński (Sinocalycanthus chinensis dawniej Calycanthus chinensis) to rzadki krzew ozdobny dorastający w Polsce do 2-3m wysokości. Jak wygląda Kielichowiec chiński (Sinocalycanthus chinensis)? Dekoracyjny krzew kielichowca chińskiego o rozłożystym pokroju, jasnych pędach, dużych (osiągają nawet do 25 cm długości), błyszczących, jajowatych, szpiczaście zakończonych liściach może być sadzony w ogrodach jako soliter. Kielichowiec chiński jest uprawiany również ze względu na jego piękne, białe i duże kwiaty (7-10 cm średnicy) z żółtymi płatkami w środku, które potrafią zdobić ten piękny krzew już od końca maja. Kielichowiec chiński został odkryty w 1962 roku w chińskiej prowincji Zhejiang gdzie rośnie naturalnie w górskich lasach do wysokości 1000m.n.p.m..
Spis treści
Kielichowiec chiński uprawa – wymagania i pielęgnacja w ogrodzie
Uprawa kielichowca chińskiego jest dość prosta i nie różni się od uprawy innych gatunków z rodziny Calycanthaceae. W Polsce zaleca się jego uprawę raczej w cieplejszych regionach kraju, chociaż podawane są informacje o jego mrozoodporności to młode sadzonki kielichowca chińskiego będą wymagały solidnego zabezpieczenia na zimę.
Kielichowiec chiński – wymagania
Stanowisko dla kielichowca chińskiego powinno być zaciszne, osłonięte od silnego wiatru i półcieniste do słonecznego (ale nie w pełnym słońcu). Gleba żyzna i przepuszczalna, kielichowiec chiński jest krzewem tolerancyjnym względem pH ale preferuje gleby lekko kwaśne. Ziemia pod kielichowcem nie powinna być również przesadnie wilgotna i z tendencją do zastojów wodnych.
Pielęgnacja kielichowca chińskiego
Kielichowiec chiński jest krzewem ozdobnym dość odpornym na choroby i szkodniki, nie wymaga specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych. Jednak jeśli stanowisko, na którym posadzimy krzew Kielichowca chińskiego nie będzie miało właściwej cyrkulacji powietrza, Kielichowca chińskiego może dopaść choroba grzybowa i na liściach pojawią się czarne plamy. Konieczne będzie wtedy przeprowadzenie oprysku preparatem przeciwgrzybowym oraz rozważenie zmiany stanowiska na bardziej słoneczne i przewiewne. Aby krzew zdrowo rósł należy mu zapewnić właściwe stanowisko i podlewać w czasie suszy. W przypadku Kielichowca chińskiego nie można doprowadzić do przesuszenia ziemi, co wpływa bardzo niekorzystnie na rozwój krzewu. Roślina dobrze znosi cięcie ale go nie wymaga. Kielichowiec chiński zakwita na koniec maja, a w czerwcu i lipcu kwitnie najintensywniej.
Rozmnażanie kielichowca chińskiego – Jak rozmnożyć Kielichowiec chiński?
Rozmnażanie kielichowca chińskiego z nasion wymagać będzie ich wcześniejszej stratyfikacji, nasiona które pozostały na krzewie zimą można zebrać wiosną i wysiać bez dodatkowych zabiegów. Kielichowiec chiński jest również z sukcesami rozmnażany przez odrosty korzeniowe, z sadzonek zielnych lub półzdrewniałych latem.
Kielichowiec chiński kiedy sadzić? Najbezpieczniejszym okresem sadzenia Kielichowca chińskiego będzie wiosna. Wybierając taki termin mamy największą szansę, że sadzonka zdąży się zdrowo ukorzenić przed nadejściem zimy.
W sprzedaży dostępne są sadzonki kielichowca chińskiego, ich ceny są jednak wysokie. Pomimo niedogodności jaką będzie cena sadzonki i konieczność jej okrywania na zimę w pierwszych latach uprawy to warto nabyć zdrowy egzemplarz. Kielichowiec chiński z pewnością będzie ciekawą orientalną ozdobą naszego ogrodu.
Najlepszym okresem sadzenia Kielichowca chińskiego będzie wiosna, mamy wtedy większe szanse, że krzew zdąży się prawidłowo ukorzenić i dobrze przezimuje w ogrodzie.
Kielichowiec chiński możemy rozmnażać z nasion uprzednio poddanym stratyfikacji lub z odrostów korzeniowych i sadzonek zielnych pobranych latem.
W Polsce Kielichowiec Chiński ma formę krzewu o wysokości do 2,5-3 metrów. Pędy są jasne, liście duże, jajowate i błyszczące. Kwiaty w kolorze białym z żółtym środkiem.
Ziemia powinna mieć odczyn od obojętnego do lekko kwaśnego, żyzna i przepuszczalna. Kielichowiec chiński nie przepada za glebami wapiennymi i mocno zwartymi.
Stanowisko dla Kielichowca chińskiego powinno być lekko osłonięte, słoneczne, ale nie w pełnym słońcu, do półcienistego.
Zobacz też:
