Aster nowoangielski (Aster navae-angliae)

Aster nowoangielski (Symphyotrichum novae-angliae) to bylina należąca do rodziny astrowatych. Pochodzi z Ameryki Północnej, a dokładnie z terenów wschodnich i środkowych Stanów Zjednoczonych Ameryki, jednak od dawna znany jest również w Europie. Roślina składa się ze sztywnej, owłosionej łodygi, która osiąga wysokość do 1,5-2 metrów. Liście są lancetowate – wąskie, podłużne i spiczaste w zakończeniach. Często także pokryte włoskami. Aster nowoangielski kwitnie intensywnie od września do listopada i cieszy pięknymi kwiatami w jesienne miesiące. Kwiat składa się z koszyczków obfitujących w liczne kwiatostany. Płatki są języczkowate, o różnych barwach i występują w dużym zagęszczeniu.

Aster nowoangielskie uprawa w ogrodzie

Uprawa astrów nowoangielskich w ogrodzie nie powinna stanowić najmniejszych problemów. Te byliny sprawdzają się jako rośliny ozdobne, gdyż występują w wielu odmianach i kolorach. Sadzonki astrów nowoanglieskich najlepiej rosną w żyznej i przepuszczalnej, wapiennej glebie. Jednak poradzą sobie również podczas suszy, jak i w sytuacji nadmiaru wilgoci. Jeśli chodzi o stanowisko musi być ono koniecznie nasłonecznione, ponieważ byliny te nie funkcjonują w zacienionych miejscach. Wybierając miejsce, postawmy na sadzenie astrów w miejscu, w którym zawsze świeci słońce. Kwiaty nie stanowią zagrożenia dla innych roślin. Ze względu na ciężkie kwiatostany i wysokość rośliny, w okresie kwitnienia należy ją w miarę potrzeb podwiązywać lub odpowiednio podpierać, chroniąc ją tym samym przed upadkiem i złamaniem.

Aster nowoangielskie wymagania i pielęgnacja

Pielęgnacja astrów nowoangielskich w ogrodzie jest prosta i niewymagająca, choć o kilku rzeczach trzeba pamiętać. Dobrze wiedzieć, że aster nowoangielski jest szczególnie odporny na mrozy, zatem w okresie zimowym nie wymaga dodatkowego okrywania. Ponadto w czasie wegetacji należy pamiętać o nawadnianiu rośliny. Szczególną uwagę trzeba zwrócić również na to, by nie zakwasić ziemi, w której znajdują się sadzonki astrów nowoangielskich. Roślina jest podatna na choroby grzybowe dolnych liści. Aby temu zapobiec należy zapewnić jej przewiewne miejsce do wzrostu. Kolejnym rozwiązaniem tego problemu będzie posadzenie w sąsiedztwie astrów innych niskich roślin, które osłaniają ich dolne partie pędów przed wysuszeniem. Dodatkowo towarzystwo innych roślin będzie stanowić estetyczne dopełnienie rabaty. Symphyotrichum novae-angliae to kwiat miododajny, zatem, oprócz pszczół, do ogrodów chętniej będą przylatywały motyle. Kiedy zauważymy, że kwiaty zaczynają przekwitać lub usychać, należy je niezwłocznie usunąć. Pomoże to roślinie szybciej wypuszczać kolejne kwiaty. Warto także wiedzieć, że charakterystyczną reakcją astrów na deszcz lub noc jest zamykanie się kwiatostanów. Podobna sytuacja zachodzi w przypadku ścięcia ich. Nie sprawdzą się więc jako kwiaty do wazonu.

Sadzenie i rozmnażanie

Astry nowoangielskie najlepiej sadzić od marca do maja, a także od września do listopada – w zależności od pory kwitnienia. Zapewni to najlepszy wzrost. Wysiew może być z nasion – należy wtedy pamiętać o konieczności pikowania sadzonek astrów. Najpierw wysiewamy je do korytka, by przygotować je w ten sposób do ukorzenienia w ziemi. Proces właściwego sadzenia astrów następuje dopiero w sezonie ciepłym. Astry wysokie powinny być sadzone w rozstawie 80 x 80 cm. W przypadku rozmnażanie astrów nowoangielskich, sposób zależy od pory roku. Wiosną lub jesienią następuje przez podział rośliny z bryłek korzeniowych. Odpowiednio podzielone i przygotowane części należy ponownie posadzić w ziemi. Roślinę można również rozmnażać z zielonych sadzonek pędowych, czyli przez pobranie fragmentu gałązki z wierzchołkowej części. Należy odpowiednio uciąć sadzonkę w odcinku o długości około 12-15 cm, pozostawiając jedynie kilka liści w jej górnej części. Następnie sadzonkę trzeba przygotować do ukorzenienia. By zapewnić lepsze przyjęcie, można zastosować odpowiedni substrat. Sprawdzi się tutaj choćby taki, którego bazą będą włókna kokosowe. Należy jednak pamiętać, że opisana metoda znajduje zastosowanie tylko w przypadku rozmnażania astrów nowoanglieskich na wiosnę.

Astry nowoangielskie – odmiany:

Aster nowoangielski 'Purple Dome’ – niska odmiana z kwiatami w kolorze ciemnej purpury.

Aster nowoangielski 'Treasure’ – wysoka odmiana astra nowoangielskiego osiągająca do 1,5m wysokości o fioletowych kwiatach.

Aster nowoangielski 'Barr’s Pink’ – odmiana wysoka o kwiatach purpurowo-różowych.

Aster nowoangielski 'Andenken an Alma Potschke’ – odmiana wysoka, ale nie najwyższa. Osiąga do metra wysokości, kwiaty karminowe i duże od 2,5 do 5 cm średnicy.